wtorek, 27 kwietnia 2010

Tak po prostu...

Dawne tajemnice
Tak bardzo skrywane
Odeszły w mrok
Zajmując prawie całą niepamięć

Tamte wewnętrzne walki
Bunt przeciwko rzeczywistościom
Wydają się śmieszne
Z perspektywy trzydziestu lat nad ziemią

Twarze poryte znakiem czasu
Policzki jakby napęczniałe
A oczy...
Zupełnie zmęczone przeszłością

A kiedyś żyliśmy
Tak bardzo
W swoich światach
Ściana w ścianę

Zupełnie nieświadomi
Tego, co za drzwiami

A przecież byliśmy
I wszystko toczyło się
Swoim naturalnym porządkiem rzeczy
Zanim nie odeszliśmy

Zupełnie gdzieś

Nie zostawiając za sobą
Prawie niczego

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz